کد مطلب:124376
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:115
سخن او درباره ی صلح و جنگ و انتخاب اصحاب او
[40]-120- دیلمی می گوید:
حسن بن علی علیه السلام پس از وفات پدرش، برای اصحاب خود، سخن گفت و حمد و ثنای خداوند به جا آورد و فرمود:سوگند به خدا! خواری و كاستی، ما را از نبرد با شامیان
[ صفحه 126]
بازنداشت، بلكه ما با سلامتی [دل] و بردباری با آنان پیكار می كردیم. پس سلامتی [دل] به سبب دشمنی و بردباری به سبب بی تابی فرسوده شد. شما با ما [به سوی دشمن] می شتافتید؛ در حالی كه دین شما، پیش روی دنیای شما بود. اینك دنیایتان، پیش روی دینتان است. ما برای شما بودیم و شما برای ما، ولی امروز علیه ما هستید. اینك بر این حالتید كه دو نوع كشته را می شمارید:كشته ی صفین، كه بر آن می گریید و كشته ی نهروان، كه خونش را می طلبید. آن كه گریان است، دست از یاری برداشته و آن كه خونخواه است، شورشگر است.
همانا معاویه ما را به چیزی فراخوانده است كه عزت و عدالت در آن نیست. اگر شما زندگی دنیا را می خواهید، پیشنهادش را بپذیریم و این خار در چشم را تحمل كنیم و اگر مرگ [و حیات اخروی] را می خواهید، آن را در راه خدا [انجام داده] ارزانی داریم و او را نزد خدا، به داوری بریم.
پس همه ی مردم فریاد زدند:ما ادامه ی زندگی را می خواهیم. [1] .
[1] اعلام الدين:292.